بنام خدای مهربون...
دفعه اولی که با جاکفشی مواجه شدم(دو سه سال پیش) اسمش برام عجیب اومد شاید هم بی معنی. تا اینکه این عکس رو گوشه وبلاگ دیدم.
یه دنیا مطلب پشت این اسم خوابیده اگه فکر کنید.(لعلکم تعقلون)
لطفا کفشا تونو دم وبلاگ در بیارین! آخه می دو نین چیه. اینجا ... اینجا ...
ایجا جای مقدسیه چون حرف از کسائیه که کفشاشون رو در آوردن و به آسمونها پر کشیدن اگه شما هم میخاین پر بکشین بسم ا... .
زندگی زیباست ای زیبا پسند/زنده اندیشان به زیبایی رسند/آنقدر زیباست این بی بازگشت/کز برایش می توان از جان گذشت!
شهدا به اینجا سر می زنن.باور می کنید؟باور کنید دروغ نمی گم. بجون کفشدار راس میگم.باور نمی کنین؟! اینم نشونه اش( 1و 2 و ...)
شهدا به ایجا عنایت دارن. وقتی حرف از اونا باشه حرف از یادواره باشه سرمیزنن.رضا شب های یادواره رو یادشه.هر وقت پست های مربوط به یادواره رو می خونم یه حس عجیبی تمام وجودم رو در بر میگیره.اگه تا حالا یادواره شهدا نگرفته باشین حرف من رو نمی فهمین.
می خواستم یه ذره رفقا رو توجه بدم به هویت وبلاگ!من هم قراره از این به بعد اینجا کفشارو واکس بزنم.
انشاءالله از دستمون راضی باشن (شهدا) و بتونیم راهشون رو ادامه بدیم. همین/
نوشته شده توسط : واکسی
کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]
یادواره شهدا، شهدا، جا کفشی، فاخلع نعلیک انک بالواد المقدس طوی، لطفا با کفش وارد نشوید!انگار تنمان به پیرهن سیاه عادت کرده است!
یا لطیف
دنبال کاغذ می گشتم!
وسط هیئت دنبال کاغذ می گشتم !
وقتی روضه تمام شد وسط هیئت دنبال کاغذ می گشتم!
اواخر شعر هوس کردم بنویسم، وقتی روضه تمام شد وسط هیئت دنبال کاغذ می گشتم!
کاغذ نبود ! چشم هایم را بستم تا فکرهایم از لای سوراخ چشم هایم بیرون نریزد!
کاغذ که نباشد اینطور می شود!
***
حالا هی به خودم فشار می آورم که روضه بگویم، از پیامبر (ص) از حسن(ع) از حسین (ع) از علی (ع) از زهرا (س) ...
همه ی روضه ها به «بی بی » ختم می شود !
باید پیرهن سیاه رو در بیاریم؟ میشه یه کار مکروه بکنیم؟ فقط همین یکی؟ بزار تا فاطمیه پیرهنا تنمون باشه! به خدا روضه تازه داره شروع می شه، شش ماه غربت همه ی دین از امشب شروع می شه!راسته که می گن هنوز کفن پیامبر خشک نشده غربت علی شروع شده ها... ماجرا تازه شروع شده ... کوچه و در و دیوار و...
انی تارک فیکم الثقلین
قرآن و حیدر و زهرا و حسنین
و تسعة المعصومین من ذریة الحسین
میبینم روزی که قرآن سر نیزه رود
در عالم نیست کسی فریاد حیدر شنود
میبینم روزی را که پشت درب خانه ی زهرا ...
روضه گفتن سخته! نمی شه... کاش بیشتر دنبال کاغذ می گشتم!
یا علی
پ.ن1: در عجبم از فهم بعضی ها! به شهدا می گن مرده! با مهدیار بودیم، تعریف کرده!
پ.ن2: خیلی وقته دنبال این شعر می گشتم!
پ.ن3: فردا می رم قم و جمکران اگه بطلبن و قسمت بشه و روزیمون باشه!
پ.ن4: چرا اینقدر سخت می گیرم؟
نوشته شده توسط : کفش دار
کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]
هیئت، روضه، حضرت زهرا، شهدالیست کل یادداشت های این وبلاگ