یا لطیف
از چهار سال پیش شروع شد!
نه حوصله بیانیه انتخاباتی دادن دارم و نه حس گفتم معیارهای حمایتم از کاندیدای خاص!فقط  در فاصله ی کمتر از یک ماه مانده به کنکور دوست داشتم واگویه های تل انبار شده توی دلم رو یه جا خالی کنم!

داشتم می گفتم ، از چهار سال پیش شروع شد!
سوم راهنمایی بودم! بر چسب احمدی نژادی بودن با همه ی بی انصافی هایی که در حقمون شد رو چسبوندند روی پیشونیمون! بگذریم برای چی و چطور! داشتیم عادت می کردیم به تحمل کردنش! از برچسب بودن لذت نمی بردم ،خودم رو می گم البته! هرچند قیافه من و امثال من همیشه بزرگترین برچسب بوده ، ولی بعضی برچسب ها لذت بخشه! و حالا بعد چهار سال دارم از برچسب احمدی نژادی بودن (و نه احمدی نژاد چی) لذت می برم! یا بهتر بگم عادت می کنم! یه عادت لذت بخش! و حالا که امیدوارانه دوست دارم چهار سال دیگر این برچسب رو نگه دارم دوست دارم از لذت این برچسب بگم! اصلا دوست دارم بازی کنم با الفاظ تا خواننده فکرش مشغول فرق بین عادت لذت بخش و برچسب لذت بخش و انگ لذت بخش و تهمت لذت بخش و ... ! آخ! گفتم تهمت! می تونید فکرتون رو به سمت درک تهمت لذت بخش هم گسیل بدین ، مثل گسیل پرتو آلفا به سمت ورقه نازک طلا که رادرفورد... و باز هم آخ! اینها مربوط میشه به جلسه کنکور!

بله! از چهار سال پیش شروع شد!
فرقی نمی کنه ساعت 11 و 40 دقیقه باشه یا چهار صبح! چرت و پرت ، چرت و پرته! و بعضی وقت ها چرت و پرت ها ، چرت و پرت تر از گفت و شنفت هایی می شن که صدها برابر از قبل عید سراغ آدم ( منظورم همان یک آدم احمدی نژادیه (نه احمدی نژادچی("چی" رو برای کسایی به کار می برم که "چی" شده باشن(مثل خمینی چی!(و صد البته به هیچ کس معنی "چی " موجود در ذهن من ربطی نداره  ( "چی" یعنی عاشق و فکر کن که چه تنهاست... (سهراب)))))) میاد! حتی پرانتز ها هم گاهی توانایی چرت و پرت گفتن دارن! مثل همین پرانتز هایی که ذهن تو رو مشغول کرده که آیا تعداد پرانتز های باز شده با بسته شده برابره و اگه دقیق شمرده باشی ذهنت دنبال اون پرانتز بسته نشده می ره و اینکه کدوم پرانتز پتانسیل این رو داره که بسته نشه! یعنی جنبه!
چرت و پرت ، چرت و پرته! و البته تعاریف از چرت و پرت متفاوته! درست مثل تعاریف خزعبل از دین! همون تعاریفی که دین رو چرت و پرت می دونه!

بحث از دستم در رفت! از چهار سال پیش شروع شد!
حالا که چهار سال گذشته و باز هم به لطف مجلس محترم مثل چهار سال پیش حق رای ندارم پشت پی سی ( چیزی برای داخل پرانتز به ذهنم نمی رسه!) نشستم تا وبلاگ رئیس جمهور محبوبم رو بخونم! و افتخار می کنم به"چی" رئیس جمهورم(سلامتیش صلوات!) و بعضی وقت ها سرم را نگاه می کنم که ببینم برچسب روی پیشانیم از"احمدی نژادچی" به چیز دیگری تغییر می کند یا نه!

از چهار سال پیش شروع شد !
چند سال استاد لائیک داستان نویسیم چپاند توی گوشم که هنر روایت سیال ذهن تغییر مکان زاویه دید بدون توجه به احساس مخاطب است و حالا من دارم توبه ی فراموش شده ام را بازخوانی می کنم! سیال ذهن هم بد چیزی نیست ها! حتی به قیمت گم شدن لحن نوشتار!

دستت رو بنداز! درست صحبت کن!

همه چی از چهار سال پیش شروع شد!
و حالا با افتخاری که ارزش انگ شدن رو داره سینه سپر می کنم جلوی تهمت ها و با بچه ها کرکر می خندیم! و بیشتر از همیشه لذت می برم از برچسب احمدی نژادی بودن ! و بیشتر از همیشه با اطمینان سرم را جلو می دم تا همه برچسب روی پیشونیم رو ببینن! حتی اگه دستی جلو بیاد و توی گوشم بزنه! ما خیلی وقته با سیلی آشناییم!
افتخار می کنم به احمدی نژادی بودن ، حتی اگه زبونم لال بعضی وقت ها به دولت انتقاد کرده باشم و یا بلا به دور دولت رو معصوم ندونم!
اصلا توئی که نشناخته و ندیده انگ "احمدی نژادچی" بودن به بعضی ها می زنی دلیل "احمدی نژادی" بودن می خوای چیکار؟ این همه سایت و وبلاگ ناچرت و پرت! چرا چسبیدی به چرت و پرت های من؟

پ.ن1: حاصل مطالعه  این و این!
پ.ن2: همایش وبلاگ نویسان حامی دکتر یکشنبه ساعت 17 الی 19 میدان هفت تیر ، تالار سید الشهدا !

نوشته شده توسط : کفش دار

کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]