بنام خدای مهربون...

دفعه اولی که با جاکفشی مواجه شدم(دو سه سال پیش) اسمش برام عجیب اومد شاید هم بی معنی. تا اینکه این عکس رو گوشه وبلاگ دیدم.

یه دنیا مطلب پشت این اسم خوابیده اگه فکر کنید.(لعلکم تعقلون)

لطفا کفشا تونو دم وبلاگ در بیارین! آخه می دو نین چیه. اینجا ... اینجا ...

 ایجا جای مقدسیه چون حرف از کسائیه که کفشاشون رو در آوردن و به آسمونها پر کشیدن اگه شما هم میخاین پر بکشین بسم ا... .

 زندگی زیباست ای زیبا پسند/زنده اندیشان به زیبایی رسند/آنقدر زیباست این بی بازگشت/کز برایش می توان از جان گذشت!

شهدا به اینجا سر می زنن.باور می کنید؟باور کنید دروغ نمی گم. بجون کفشدار راس میگم.باور نمی کنین؟! اینم نشونه اش( 1و 2 و ...)

شهدا به ایجا عنایت دارن. وقتی حرف از اونا باشه حرف از یادواره باشه سرمیزنن.رضا شب های یادواره رو یادشه.هر وقت پست های مربوط به یادواره رو می خونم یه حس عجیبی تمام وجودم رو در بر میگیره.اگه تا حالا یادواره شهدا نگرفته باشین حرف من رو نمی فهمین.

می خواستم یه ذره رفقا رو توجه بدم به هویت وبلاگ!من هم قراره از این به بعد اینجا کفشارو واکس بزنم.

انشاءالله از دستمون راضی باشن (شهدا) و بتونیم راهشون رو ادامه بدیم. همین/

نوشته شده توسط : واکسی

کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]