بسم الله
سلام
1.
انزها/نتایج کنکور/ حرف/مشورت/حرف/مشورت/حرف/مشورت/درد/کوفت/دوراهی/خدا... /انتخاب= تو این مدت که ننوشتم گذشت!

2.
دانشجوی معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) شدیم! با یه دید نسبتا باز!‏ وقتی معایب و محاسن دو تا رشته و دانشگاه مختلف رو کنار هم بزاری و منطق رو باهاش مخلوط کنی باز هم سر دو راهی بودن اعصاب قوی ای می خواد! علاقه فاکتوریه که  بودنش تو یه طرف، کفه ترازو رو سنگینتر می کنه! خوشحالم که خودم تصمیم گرفتم و کار به استخاره نکشید! از ما که بعید نیست، نعوذبالله دیدی یه روز خدا رو هم پای میز محاکمه کشیدیم!

3.
دانشگاه امام صادق تا چند سالی جزوی از هویتم محسوب میشه! همونطور که تا امروز هئیت و بسیج و مدرسه و ...جزوی از هویتم بود! از این به بعد بیشتر از دانشگاه می گم! سعی می کنم تا آخر ترم یک یه مطلب پر پیمونه برا کسایی که می خوان به دانشگاه امام صادق به عنوان یه گزینه فکر کنن بنویسم! انشاالله که بتونه کمکشون کنه.

4.
ما خیلی گنده ایم! دم از ساده زیستی می زنیم و توی طبقه ی nام هتلx افطاری میگیریم! وای به روزی که اسم حزب الله زیر ندونم کاری های ما له بشه! ما خیلی گنده ایم! خیلی گنده تر از اون چیزی که در برابر خدا هستیم! خدا! ما را از کوچک بودن محروم نکن! انا الصغیر... در...دیوار...

5.
یکی از بزرگترین نعمت های دانشگاه امام صادق(ع) مطالعه ی  کتب استاد شهید مطهری و گنجوندن اون تو واحدهای درسیه! جزو دروسیه که همه (اینو فقط با کمی تردید می گم) با علاقه مطالعه می خوننش! ما هم!

6.
ششمین انگار برای جمع بندی مناسب نیست! انگار یعنی ... حس می کنم معنیش رو نمی دونم! اصلا حس کردم برای اسم پست چیز جالبیه! چرا بیخود فلسفه بیارم و خودم و شما رو سر کار بزارم؟این پست هیچ چیز غیر مفهوم و دو پهلویی هم نداشت! اصلا!

پ.ن1: خیلی وقت بود نبودم! دستم به وبلاگ نویسی نمی رفت! یه پست برای راه افتادن به نظرم لازم بود!
پ.ن2: حاجی لک! توضیحات بیشتر : اعجوبه هایی که قدرشان را نمی دانیم!
پ.ن3: انتخاب بین مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران با رشته فعلیم سخت تر از اونی بود که فکرش رو می کردم!
پ.ن4: شرمنده اگه سر نمی زنم! الآن به زور وقت پیدا کردم که این پست رو بنویسم تا جواب همه نظرها رو داده باشم! می خونم نظر ها رو، ولی تا مدتی کمتر میتونم جواب بدم و سر بزنم! نزارید به پای بی معرفتی!

التماس دعا
یا علی

نوشته شده توسط : کفش دار

کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]