یا لطیف!
آخرش هم پر نزد! آخه وقتی میخ کوب شده به زمین چطور بپره؟
پ.ن:شاید سال بعد...
آدم اگه ادعا داشته باشه...
اگه خودشو تحویل بگیره...
اگه فکر کنه دعوت نامه رو براش میارن...
اگه...
اگه...
اگه...
اصلا حقمه! دلی که مأمن دنیاست جای مادر نیست ... اسیر شهوت دنیاست جای مادر نیست...
اما...
اما...من عقده ی دل باز نکردم مادر... به خدا همش موند تو این دلم... نه هیئت،نه هیچ جای دیگه نمی برمشون! همشون رو نگه می دارم... آخه کجا ببرمشون... کجا؟!
آه... کاش می شد دل دیوانه کمی پر بزند... کاش...
نوشته شده توسط : کفش دار
لیست کل یادداشت های این وبلاگ