او...
1.یا رفیق من لا رفیق له!
2.برداشت های از این خط بالا(بالای عکس) می تونه متفاوت باشه!
3. احساس می کردم خیلی بیشتر حرف داشته باشم، ولی همه ی حرف ها توی همین 3 خلاصه میشه. خود همین از برکات خداست. همین خدایی که توی شماره 1 ذکر خیرش بود. تمام زندگی ما به تصمیم هاییه که توش میگیریم، و صد البته تلنگرهایی که باید بخوریم و بزنیم. امربه معروف و نهی از منکر . هرچند هنوز باید حرف ها بشنوم و نهی ها بشم. باید ساخته بشیم خب! اصلش همینه .1 و این وسط خدا اونقدر کرم و رحمانیت و رحیمیتش رو به رخ می کشه که آدم روش نمیشه ابراز تضرع نکنه! خداجون، انت العزیز و انا الذلیل و هل یرحم الذلیل الا العزیز؟ و چقدر قشنگه که توی زندگی به این برسی که مجبوری خوب باشی و این جبر توی زندگی همه هست، فقط مائیم که با تمام وجود داریم با این جبر بی خود و بی جهت می جنگیم! اونقدر جدی که خوب بودن برامون سخت شده. ولی از هرچه بگذریم، سخن دوست خوشتر است...
3.25. یه آدم، برای رسیدن به انسانیت، به عوامل متعددی نیاز داره. یکیش آدمه، کسی که خوب بلد باشه تو گوشی بزنه، در عین حال ترسناک نباشه!
--------------------------------------------------------------------------------
1. خطاب خاص: خودشه، همینه!
پ.ن1: عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست...
پ.ن2: برای تشکر!
نوشته شده توسط : کفش دار
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
