خدا خدا خدا ...

یا لطیف
عید امسال الحمدالله بد نگذشت بهمون ، البته بی انصافیه اگه بگم بد نگذشت، بهتره بگم خیلی خوب بود! قبل از عید که اردوی از بلاگ تا پلاک کلی بهمون حال داد و بعد از اون هم سفر مشهد با رفقای شهر قدیمی مون(زنجان) !
بعضی وقت ها اتفاقاتی می افته که آدم به بعضی چیزها بیشتر اعتقاد پیدا می کنه، گفته بودم سفر مشهد چند وقتی بود برام جور شده بود، اما انگار نه انگار که ما رو طلبیدن، عین خیالمون نبود، اصلا انگار از اول قرار بود دو سه روز مونده به سفر یهو دلمون هوائی بشه ! هوائی هم شد ...
تو مشهد فکرم بدجور مشغول بود، یه سری می دونن سر چی، همونها هم اگه برام دعا کنن بسه(دعا کنن ها ، به قول یکی از رفقا از نوع غیر فرمالیتش!) ! اما سر این مشغول بودن فکر و درگیری های ذهنی به یه صحبت آقای مجتهدی پی بردم، یعنی درکش کردم :
هروقت نا امید از همه جا شدی بدون که کارت درست می شه ،حدیث داره، به عزت و جلال خودم قسم که قطع می کنم امید بنده ای که به غیر من امید داره . امیدمون،اگه گوشه ی دلمون اگه به یه کسی باشه که کارمون رو درست کنه ، حدیث داره که به عزت و جلال خودم قسم که حاجت تو رو نمی دم، اگه گوشه ی دل ما به جای متوجه که کسی کار ما رو درست کنه نمی شه ... خدا خدا خدا (فایل صوتیش تو موبایلم بود ، نشد آپلودش کنم )

عید تصمیم داشتم درس بخونم، اما قسمت(!) نشد! هنوز هم قسمت نشده! تصمیم دارم شروع کنم، اما مگه می شه؟ انشاالله از امروز فردا شروع می کنم .
دست کج و ماوج درد نکنه! برای او رو برگزار کرد، خیلی زحمت کشیده برا مسابقه! هنوز جای گلایه از خیلی ها باقی مونده ( دو تا پست قبل یه کم خودمو خالی کردم :دی)

رند(آقا مهدی) هم یه بازی وبلاگی درست و حسابی راه انداخته! چند تا پست قبل درمورد همین بازی های وبلاگی نظر گذاشته بود برام ، می گفت بچه مذهبی ها بازی وبلاگی رو هم لوس کردن. الآن که به برادرم مسیح رو می بینم می فهمم بازی وبلاگی یعنی چی! واقعا دست مریزاد داره، خیلی وقت بود مزه ی یه بازی وبلاگی برنامه ریزی شده رو نچشیده بودم! منتظریم دعوت بشیم!
پ.ن : حرف زیاده برا گفتن، اما چیزه .... آدم بعضی وقت ها حافظش ضعیف می شه :دی

نوشته شده توسط : کفش دار

کفش های دیگران [ نفر کفش گذاشتن]