سلام آقا مسدود! (خيلي وقت بود اينو به کار نبرده بودم)

حق داري که مثل خيلي هاي ديگه خشمگين باشي از المپيک امسال. من هم ضد حال خوردم که ورزشکاران ايراني يکي پس از ديگري شکست خوردن و سرافکندگي درست کردن.

ولي واقعيت اينه که نتيجه ي گم کردن راه از بيراه همين ميشه. اينکه ما چشم داريم به چه جيزي و دل بستيم به چي؟! اينکه چيزي مثل ورزش (که معناي حقيقيش توي اسمش گنجانده شده) تبديل به رقابت ميليوني کشورها شده براي تعيين قوي ترين ها.

اما از يک لحاظ اينجور رقابت هاي پر خرج مفيدن. از اين لحاظ که ملت ها به جاي جنگيدن هاي واقعي و خون و خونريزي براي ثابت کردن قدرتشون، مي تونن از طريق رشته هاي ورزشي و اين دست مسابقات روي خودشون نام قهرمان بذارن. اين هم يک مبارزه س... اما بي هيچ خونريزي.