آنچه نوشته شده کاملا درسته "از نظر نگارش" لطفا به هم اش نزنيد، و همين جوري بخونيد!

مسعود! عالي بود! نمي دوني مي خوندم چه لذتي ميبردم از دو جهت 1- واقعا توانايي نويسندگيت روز به روز بيش تر ميشه 2- از اين که لطف کردي به من هم توجه کردي. واقعا خوشحالم. البته نمي دوني چقدر! خيلي زياد.

"چه به چه"، "ي" ، "چي"

چي؟ ي: ي بودن

چند وقت پيش مقاله اي مي خوندم در مورد کلمه سازي براي يک گفتمان. مقاله جالبي بود. اما فرق چي و ي چيه؟ يه مقاله اي هم خوندم در مورد اين که ما را "چه به چه"!؟ "من خيلي نمي خوام از روايت سيال ذهن براي بيان استفاده کنم؟ من که سيالم!" --چه به چه، ي، چي!--

خلاصه بگم: وقتي بنده مي گوييم "چي" ام! خب "چي" ام نه "ي" چون "ي" نيست. چيه! وقتي هنوز براي "ي" گفتماني ساخته نشده چگونه "ي"؟ زور نمي زنيم که! منطقي! قالب هاي گفتماني و معيار ها و مشخصه هاش مهمه! قالب گفتماني، کمله سازي، تعريف، بسط، و ... "چي" يعني "چي" نه "ي". "چي" يعني زيل يک گفتمان که براي توست و تو به آن معتقدي! حداقل فعلا! بهترين راه ممکني که من فکر مي کنم من را به آن گفتمان نزديک تر مي کند. من! من نسبي يه! نه؟ يعني من نسبت به حقيقت واحد نا محدود و... نسبي يه. نسبي! تو از دريچه اين چشم ها بيرون را مي بيني. بيرون؛ از پشت اين پنجره فعلا قابل ديدنه. مگر تو تو نباشي يا ديگري هستي و ديگري يک توي ديگر ويا کلا نباشي و نبودن يعني نيست نيست هم که نيست. نمي دونم اما چند سال پيش! هان! اول دبيرستان! آره اول! عدم چيه و کجاست؟! رفتم قم! حاجي عدم و اينا...؟ عدم عدمه! چي؟ " نيست هم که نيست ".

من! همون من نسبي! البته اين نسبي با اون نسبي ها فرق داره ها! اين من نسبي نسبتا نسبيه نه کاملا نسبي! چي؟! ناظرام و نه فعال يعني نه کنش گرم و نه واکنش گر! ناظر! ناظر ناظره نه کنش گر و يا واکنش گر. چي؟ چيز! ناظر ناظره از بيرون. من نمي خوام از اين صحبت کنم که... خب صحبت نمي کنم ديگه!