"اي غم،اي دوست قديمي من،سلام بر تو،بيا که دلم به خاطر تو مي تپد..."
واقعا که زندگي من پر از چمرانه!اينقدر اين شخصيت رو دوست دارم که به خاطرش تا الان همه تحقيقاتي که توشون آزاد بودم رو فيزيک پلاسما انتخاب کردم،تيم فوتبال پدرم و عموم اين ها و... اسمش چمران بوده،يک کاپ قهرماني هم توي خونه پدربزرگم هست که حاصل قهرمانيشون توي يه جام محليه،اصلا شايد به خاطر همين بوده که من کلکسيوني از کتاب هاش دارم و هر وقت دلم مي گيره خدا بود و ديگر هيچ نبودش رو مي خونم و با نيايش هاش حال مي کنم.هر وقت دلم هوايي مي شه خواب مي بينم منم جزو گردانشم و داريم با هم سوسنگرد رو فتح مي کنيم!(يه بار بيشتر دلم هوايي نشد!)
کاشکي مي تونستم برم مزارش،مزار بي نامش!
پ.ن:خيلي ممنونم که منو به يادش انداختي،دوباره.
پ.ن2:براي سوم تير نوشتم،انشاالله يه فرصت ديگه يادي از چمران عزيزم مي کنم...هر چند در قلم نمي گمجد!