1_پر پر مزن قناري شايد تو بي زباني....

2_چرا دشوار ترين كار جهان اين است كه پرنده اي را متقاعد كني كه آزاد است؟

3_آن خود كهنه ات را رها كن

بي خيالش بيا زود بيرون

يك خود تازه تر آن طرف هاست

آن طرف پشت آن بيد مجنون...

به قول سهراب گوش كن !جاده صدا مي زند از دور قدم هاي تو را!

4_براي پريدن 2 تا بال لازمه!

اما به قول قيصر:اين جا همه هر لحظه مي پرسند :حالت چه طور است؟اما كسي يك بار از من نپرسيد:((بالت...))

و اما جايگاه من بي بال از ديد قيصر:

تكيه داده ام

به باد

با عصاي استوايي ام

روي ريسمان آسمان

ايستاده ام

بر لب دو پرتگاه ناگهان

ناگهاني از صدا

ناگهاني از سكوت

زير پاي من

دهان دره ي سقوط

باز مانده است

ناگريز

با صدايي از سكوت

تا هميشه

روي برزخ دو پرتگاه

راه مي روم

سرنوشت من سرودن است!

بد نبود بيا سري هم بما بزن

بسم الله

سلام داش مسعود

اصولا ميخ كوب شده غلطه . ميخكوب هست.

وقتي مي خواي بپري سعي مي كني كه ميخ ها رو در بياري ! و از اونجايي كه ميخ كوب بودي از اول نمي شه .

خوب حالا مي ياي چي كار مي كني . ازشون مي خواي كه ميخ رو در بيارن بعد كه ميخ در اومد خودشون هم مي پروننت . وگر نه بال هم نداري .

يكي بود يكي نبود غير از خدا هيچ كس نبود .

يا امير المومنين حيدر كرار (ع)

بابا چكاره دل ما داريد؟هر دفعه ميايم وبلاگتون يا مي گيره يا ميشكنه...اين دفعه هم شكست...خيلي بد...آخه دل منم پر نزد...دعا مي كنم...دعام كنيد!چرا سال ديگه؟...همين الان...

در پناه دوست...

يا حق

السلام عليک يا صديقه الشهيده
بهتر نبود مي نوشتي آخرش هم پر نزدم؟!
منظورت خودت بوده قاعدتا؟!
شايدم من اشتباه فکر مي کنم...