با سلام اخوي عزيز، شهدا با عشق الهي جان خود را براي حفظ ارزش هايي كه خداي متعال امر به پاسداشت آن فرموده، فدا كردند و از همه چيز گذشتند ... خيلي با اين صحبت موافق نيستم كه شهدا رفتند و فرزندان و همسرشان به دست ناامني و گرفتاري هاي مختلف سپرده شدند ... شهيد اگر زنده است و خانواده اش به اين اعتقاد دارند و همچنين به يقين برسند كه فرزند شهيد بودن نه تنهاسرافكندگي نداره بلكه باعث افتخاره و سربلندي در دنيا و آخرت رو در پي داره ...اونهايي كه طعنه مي زنند دليل بر ضعف و ناتواني خودشونه ...
خانواده شهدا را بايد همه جور انتفاعي بهشون داد چون حقشونه ...اون موقع كه خيلي ها رفتند توي سوراخ موش، همين شهدا، همين جوونايي كه كمترين سن رو داشتند و فرزند دو سالشونو و كه كمتر رو رها كردند و سپردند به خدا و همسر عزيزشان ورفتند براي من و تو جان فدا كردند و از بهترين لذت هاي دنيايي كه در آغوش همسر و فرزند بودن است، گذشتند تا با محيط امني را براي خانواده خود و ناموس ديگران و خروج از سلطه اجانب و خون خواران فراهم سازند ... اون كسي كه همسر اين پسر نشده و خانواده اي كه به بهانه نداشتن پدر شهيدش، او را به دامادي قبول نكردند، همان بهتر كه چنين لياقتي پيدا نكنند و افتخار زندگي با همچنين فرزند پاكي را ب دست نياورند ...هر كه هر چه تمسخر تواند مي كند چه بخواهيم و چه نخواهيم ...مهم ايمان و اعتقاد ماست و حركت بسوي خدا و آنچه به ما دستور داده اند و تكليف كرده اند ... او كه بخاطر مال دنيا و امكانات ناچيزش كه همه موهبت تنها يگانه هستي است، ديگران را به تمسخر مي كشاند و فخر مي فروشد بداند كه صبر خدا زماني كه فرا برسد، دودمانش را به باد خواهد داد، كسي كه به خوداجاز چنين جسارتي را مي دهد بدانيد كه در بدست آوردن دارايي اش، شبهه هايي وجود دارد كه بي خدايي حاصلش بوده است ... و در آخر اينكه پوشيده نيست كه لذت حضور پدر و بوسيدنش و يوسيده شدن از جانب وي، لذتي است كه خداوند هديه داده است ولي آنجا كه براي او تصميم به نداشتن و نرسيدن به آن مي گيريم، هنرمند هستيم با آرزوي توفيق عنايت شهيدان به ما * محتاج يك نگاهم *
